Hiacynt Apricot Passion 3 szt cebulki hiacynty - BENEX, w empik.com: 9,04 zł. Przeczytaj recenzję Hiacynt Apricot Passion 3 szt cebulki hiacynty. Zamów towar z dostawą do domu! Podczas spoczynku hiacynty nie wymagają podlewania. Hiacynty doniczkowe należy podlewać w okresie kwitnienia wtedy, gdy górna warstwa podłoża jest przeschnięta. Nadmiar wody szkodzi hiacyntom. W ogrodzie gleba powinna być głęboko spulchniona. W doniczce natomiast powinna być warstwa drenażowa i otwory odpływowe. Podlewanie hiacyntów. Po przeczytaniu naszych zaleceń, jak dbać o hiacynt po kwitnieniu, z pewnością przedłużysz życie tej rośliny w swoim ogrodzie, będziesz cieszyć się jej jasnymi i pachnącymi kwiatami. Ale na koniec chciałbym zauważyć, że nie ma problemów z szypułkami, a cebulka rośnie zdrowo i silnie, należy przestrzegać podstawowych zasad: Jak dbać o te rośliny po przekwitnięciu? Przede wszystkim roślinę tą trzeba pozbawić kwiatu tzw. odgławianie. Jeśli tego nie zrobimy całą swą energię włoży w wytwarzanie nasion a wtedy właśnie w cebulach gromadzone są substancje zapasowe, które zostaną wykorzystane przez rośliny w następnym roku by kwitnąć. Co zrobić z przekwitniętymi kwiatami? Po przekwitnieniu trzeba je uciąć. Gdy tego nie zrobimy całą energię roślina będzie skupiała na wytworzeniu nasion, a tego nie chcemy. Chcemy aby cebulka była jak najsilniejsza, aby podczas kolejnego kwitnienia wydała piękny kwiat. Osiągniemy to jedynie ucinając kwiat zaraz po przekwitnięciu. Prócz nawożenia i podlewania, ważnym aspektem uprawy hiacyntów jest pozostawienie ich po przekwitnięciu. Ścięcie liście czy też wydobycie cebul hiacyntów odbywa się dopiero kiedy roślinom zaczynają schnąć liście. W jednym miejscu hiacynt może rosnąć 3-4 lata, po tym czasie warto przesadzić je w inne miejsce. EcAN. Trzy lata temu, pisząc post Co zrobić, kiedy przekwitnie hiacynt? do głowy by mi nie przyszło, że stanie się najpopularniejszym postem na blogu i niebawem zanotuje sto tysięcy wyświetleń... Świadczy to jednak o tym, że temat jest ważny, pozwolę więc sobie do niego wrócić i zaktualizować go:) Odkąd urodziła się Kornelka, w domu pojawia się zdecydowanie mniej hiacyntów - trochę się obawiam, że w nadmiarze ich intensywny zapach mógłby jej nie służyć, tym bardziej, że mnie samą przy jednocześnie kwitnących 10-15 okazach potrafi rozboleć głowa. I często nie celebruję całego procesu sadzenia, kwitnienia i przygotowywania na kolejny sezon, a kupuję już ukorzenioną cebulkę z listkami i czekam jedynie tydzień-dwa, aż zakwitnie. Taka jest prawda i nie będę ściemniać, że jest inaczej;) Co nie zmienia faktu, że cebulek nie wyrzucam i po kwitnieniu dbam o nie aż do zasuszenia i sadzenia jesienią na działce (no dobrze, tym ostatnim najczęściej zajmuje się mój Tata;) Poniżej tekst, który opublikowałam w 2013 roku, teraz trochę go uzupełniam:) Hiacynty podczas kwitnienia lubią jasne pomieszczenia - łodyga z kwiatkami rośnie wtedy prosto. Gdy słońca brakuje, zaczyna wychylać się w tą stronę, z której dociera go najwięcej - czasem zaczyna wręcz rosnąć poziomo. Czym cieplejsze pomieszczenie, tym hiacynt szybciej zakwitnie, ale i kwitnienia będzie krótsze. Optymalna temperatura - 20-22 stopnie - pozwoli cieszyć się nim nawet 2-3 tygodnie. W tym czasie podlewamy go mniej więcej dwa razy w tygodniu - ziemia w doniczce musi być wciąż wilgotna, ale nie lejemy wody bezpośrednio na cebulkę. Dlaczego nie możemy po prostu całkowicie zaprzestać podlewania i przyspieszyć w ten sposób całego procesu? Ponieważ proces zamierania naziemnych części rośliny powinien być naturalny, a nie wymuszony brakiem wody - po kwitnieniu hiacynt magazynuje w cebulce składniki odżywcze, a brak wody mógłby go zwyczajnie uśmiercić. Po przekwitnięciu łodygę z kwiatostanem musimy wyciąć na wysokości cm od podstawy, czyli zostawiamy tylko króciutki kikutek i liście. Całość nie wygląda już zbyt reprezentacyjnie, więc możemy przestawić go w mniej eksponowane miejsce- nie zaszkodzi mu to. Podlewamy naszą cebulkę nadal, ale dość rzadko- tylko tyle, żeby ziemia była wciąż lekko wilgotna. I czekamy, aż listki najpierw zżółkną, a później uschną. Tak wygląda przekwitły hiacynt, którego można już bezpiecznie przycinać - choć zauważyłam, że gdy robię to, gdy sama łodyga jest jeszcze całkiem zielona, po obcięciu zdarza się, że kwiat wypuszcza nową (mniejszą i z małą ilością kwiatów, ale jednak dość często ma to miejsce). Kiedy natomiast pozwalam łodydze całkiem zeschnąć - drugi kwiat się nie pojawia, a liście obumierają szybciej: Kiedy to nastąpi- wyjmujemy cebulkę z doniczki, zostawiamy w przewiewnym, zaciemnionym miejscu i pozwalamy jej przeschnąć- u mnie leżakują w kartonowym pudełku po butach, może być też drewniana skrzyneczka. Następnie oczyszczam moje cebulki- obcinam lub obkruszam pozostałości po listkach i korzonki, usuwam też najbardziej zeschnięte, zewnętrzne łuski- tylko te, które same "odchodzą". I pakuję wszystkie do koszyczko-skrzyneczki wypełnionej trocinami- trociny nie są niezbędne, ot, takie mam przyzwyczajenie, ale jeśli się na nie decydujemy- muszą być idealnie suche. Można dla pewności zabezpieczyć je (cebulki czyli) środkiem grzybobójczym ze sklepu ogrodniczego- ale nie jest to jak sądzę absolutnie niezbędne;) I tu kolejna moja uwaga - kilka lat temu miałam środek grzybobójczy w proszku (pachniał jakby czosnkiem) , niestety nazwy nie pamiętam, Zasypywałam nim wysuszone cebulki i tak czekały na jesienne sadzenie. Obecnie niczym ich nie zabezpieczam wcześniej, jedynie bezpośrednio przed sadzeniem moczę (Tata moczy;) w roztworze preparatu Topsin 500. Pojemnik z cebulkami wstawiamy do pomieszczenia przewiewnego, suchego i raczej chłodnego. Od czasu do czasu cebulki trzeba przejrzeć, żeby od jednej nadpsutej nie zniszczyć reszty. Na przełomie września i października możemy je posadzić w ogrodzie, jeśli jesteśmy szczęśliwymi posiadaczami takowego- w słonecznym lub lekko zaciemnionym miejscu- warto ziemię, w której mają rosnąć wymieszać z niewielką ilością piasku, żeby była lepiej przepuszczalna. Cebulki sadzimy na głębokości równej trzykrotnej wysokości cebulki- jeśli np. ma 4 cm- dołek musi mieć głębokość 12cm itd. i piętką, czyli miejscem, gdzie były korzonki- ku dołowi (to nie takie oczywiste, kilka lat temu, za pierwszym razem, wsadziłam odwrotnie i nie wiedziałam, czemu nie rosną:( ) Jeśli ogrodu nie posiadamy, nasze cebulki muszą czekać do połowy listopada- mniej więcej. Wtedy sadzimy je w doniczkach- u mnie standardową średnicą jest 10cm, ale mogą być trochę większe, zwłaszcza jeśli ma w niej rosnąć więcej niż jedna cebulka. Hiacynty lubią ziemię- w moim nazewnictwie- przewiewną, więc ziemię napełniamy mieszanką- 1/3 ziemi ogrodowej i 2/3 piasku, całość dokładnie wymieszana. Cebulka ma być na początku cała zakryta- na czas puszczenia korzonków, co zwykle trwa około miesiąca- w tym czasie doniczka ma stać w chłodnym miejscu(ja trzymałam w piwnicy), np. na parapecie, werandzie, stryszku, a całość podlewamy spryskując co 4-5 dni wodą, żeby ziemia była wciąż lekko wilgotna. Po tym czasie(gdzieś w okolicach Bożego Narodzenia) trzeba usunąć trochę ziemi, tak, żeby cebulka była do połowy odsłonięta i przenieść ją w troszkę cieplejsze miejsce (ok. 15 stopni), ale raczej też jeszcze ciemne i zostawić tam na tydzień- w tym czasie powinna już puścić pęd na którym będą później kwiatki. I potem pozostaje już tylko przenieść ją do docelowego miejsca w mieszkaniu- jasnego i ciepłego:) Czasami w kwiaciarniach lub marketach możemy kupić hiacynty posadzone w szklanych wazonikach z wodą (lub do samodzielnego tak posadzenia). I u nas kilka podobnych się pojawiło, niestety wszystkie cebulki po przekwitnięciu nadawały się jedynie do wyrzucenia (nawet jeżeli nie były jeszcze miękkie i podgniłe - przy próbie ich wysuszenia zaczynały pleśnieć). A już dziś zapraszam Was na kolejny post - tym razem z kokosowa jaglanką w roli głównej;) Hiacynt Dark Dimension 1 cebulka Najciemniejsza odmiana hiacynta o głębokiej barwie wpadającej w czerń. Płatki kwiatu są połyskujące i wydzielają przyjemny zapach. Wysokość: 25cm Rozstawa: 15cm Głębokość sadzenia: 10cm Stanowisko: słoneczne lub w półcieniu Gleba: żyzna, wilgotna, wapienna lub lekko kwaśna Termin sadzenia: IX/X przyjazne dla owadów Hiacynty są roślinami cebulowymi . Występują w wielu kolorach. Spotykamy kwiaty pełne i niepełne. Sadzimy je jesienią w żyznej, dobrze spulchnionej glebie zasilonej najlepiej kompostem. Preferują gleby wapienne, tolerują lekko kwaśne. Unikamy sadzenia w miejscach przemoczonych i silnie zakwaszonych. Zdecydowanie nie polecamy stanowisk o mocnych wahaniach temperatur. Nie mogą rosnąć w miejscach po uprawach ogórków, truskawek, pomidorów. Przed zimą okrywamy igliwiem lub korą. Po przekwitnięciu usuwamy kwiatostany. Hiacynty są wrażliwe na choroby grzybowe dlatego też, gdy nadziemna cześć uschnie cebule wykopujemy, oczyszczamy i przechowujemy w przewiewnym pomieszczeniu do jesieni do czasu ponownego sadzenia. Kwitną na przełomie kwietnia i maja. Sadzimy grupami po kilka - kilkanaście cebul. Cudownie komponują się z innymi roślinami cebulowymi kwitnącymi wiosną - tulipanami czy narcyzami. Hiacynty zniewalająco pachną. Ich słodka woń roznosi się wokół stanowiska dlatego też sugerujemy sadzić je blisko domów, tarasów , altanek lub innych miejsc gdzie przebywamy. Ciekawym rozwiązaniem jest sadzenie w skrzynkach na parapetach dzięki czemu przy otwartych oknach uroczy zapach dostaje się do mieszkań . Hiacynty posadzone w dużych grupach tworzą pachnący dywan kwiatów. Interesująco wyglądają posadzone nieformalnie wśród niskich zimozielonych roślin okrywowych. W historii z uwagi na wysokie ceny były uprawiane tylko przez arystokrację i zamożnych ludzi. Nazwa rodzajowa pochodzi od mitycznego królewicza Hiakintosa - pięknego młodzieńska o którego względy zabiegał zlekceważony Zefir. Za sprawą Zefira dysk rzucony przez Apollina zmienił bieg, ugodził śmiertelnie Hiakintosa a z krwi zmarłego wyrósł kwiat zwany hiacyntem.

hiacynt cebulka po przekwitnięciu